Ես չեմ կարող հասկանալ, թե ինչու են բոլոր մարդիկ շեշտում, որ ամենաառաջնահերթն իրենց համար այն է, որ դիմացինն անկեղծ լինի իրենց հետ, բայց իրականում պատրաստ չեն ընդունել այդ անկեղծությունը:
Ես չգիտեմ, թե ինչն է պատճառը, որ բոլոր տղաները հիանում են ինքնուրույն, ուժեղ և խելացի աղջիկներով, բայց նախընտրում են "լուրջ նպատակով" հարաբերություններ ունենալ հլու-հնազանդ, հիմար ու հեշտ համոզվող աղջիկների հետ:
Ինձ պարզ չէ. թե ինչու են հաճախ խելացի մարդիկ տառապում հիմարների պատճառով և/կամ համար:
Չգիտեմ ինչու են մարդիկ ավելի շատ սիրում ոչ թե նրանց, ոքեր իրենց են լավություն արել, այլ նրանց, ում իրենք են լավություն արել:
Իմ ուղեղում չի տեղավորվում, թե ոնց կարելի է պնդել, որ մեկը նախանձ չէ, երբ դա բնական հատկանիշ է, որով օժտված են բոլոր մարդ-արարածները:
Չեմ հասկանում` ինչու է p=3.14:
Комментариев нет:
Отправить комментарий