12.10.2011

Սիրում եմ աշունը

Սիրում եմ, երբ տերևները վազվզում եմ օդում:
Սիրում եմ, երբ տերևները վազվզում են օդում, իսկ ես վազում եմ քեզ հանդիպելու:
Սիրում եմ, երբ տերևները վազվզում են օդում, իսկ ես վազում եմ քեզ հետ հանդիպելու, ու դու զանգում ես, որ հարցնես, թե որտեղ եմ հասել:
Սիրում եմ, երբ տերևները վազվզում են օդում, իսկ ես վազում եմ քեզ հետ հանդիպելու, ու դու զանգում ես, որ հարցնես, թե որտեղ եմ հասել, ու ես խաբում եմ, թե նոր եմ տանից դուրս եկել:
Սիրում եմ, երբ տերևները վազվզում են օդում, իսկ ես վազում եմ քեզ հետ հանդիպելու, ու դու զանգում ես, որ հարցնես, թե որտեղ եմ հասել, ու ես խաբում եմ, թե նոր եմ տանից դուրս եկել, բայց իրականում քո մեջքի հետևում եմ լինում:
Սիրում եմ, երբ տերևները վազվզում են օդում, իսկ ես վազում եմ քեզ հետ հանդիպելու, ու դու զանգում ես, որ հարցնես, թե որտեղ եմ հասել, ու ես խաբում եմ, թե նոր եմ տանից դուրս եկել, բայց իրականում քո մեջքի հետևում եմ լինում, ու դու փնթփնթում ես` թե "չէիր կարող արագացնել":
Սիրում եմ, երբ տերևները վազվզում են օդում, իսկ ես վազում եմ քեզ հետ հանդիպելու, ու դու զանգում ես, որ հարցնես, թե որտեղ եմ հասել, ու ես խաբում եմ, թե նոր եմ տանից դուրս եկել, բայց իրականում քո մեջքի հետևում եմ լինում, ու դու փնթփնթում ես` թե "չէիր կարող արագացնել", ու ես ներողություն եմ խնդրում, բայց դու միևնույն է ջղայնանում ես:
Սիրում եմ, երբ տերևները վազվզում են օդում, իսկ ես վազում եմ քեզ հետ հանդիպելու, ու դու զանգում ես, որ հարցնես, թե որտեղ եմ հասել, ու ես խաբում եմ, թե նոր եմ տանից դուրս եկել, բայց իրականում քո մեջքի հետևում եմ լինում, ու դու փնթփնթում ես` թե "չէիր կարող արագացնել", ու ես ներողություն եմ խնդրում, բայց դու միևնույն է ջղայնանում ես ու անջատում հեռախոսը` գրեթե բղավելով, որ "ՍՊԱՍՈՒՄ ԵՍ ՉԷ?"
Սիրում եմ, երբ տերևները վազվզում են օդում, իսկ ես վազում եմ քեզ հետ հանդիպելու, ու դու զանգում ես, որ հարցնես, թե որտեղ եմ հասել, ու ես խաբում եմ, թե նոր եմ տանից դուրս եկել, բայց իրականում քո մեջքի հետևում եմ լինում, ու դու փնթփնթում ես` թե "չէիր կարող արագացնել", ու ես ներողություն եմ խնդրում, բայց դու միևնույն է ջղայնանում ես ու անջատում հեռախոսը` գրեթե բղավելով, որ "ՍՊԱՍՈՒՄ ԵՄ ՉԷ?, ու հենց ամբողջ ուժով ընկնում ես խեղճ նստարանի վրա, որը մեղավոր չէր, որ ես քեզ խաբում էի, ես հետևից ամուր-ամուր գրկում եմ քո թիկունքը ու շշնջում` 'Սիրում եմ աշունը...Շոպենի դո դիեզ մինոր վալսը...շոկոլադ..մեկ էլ` ՔԵԶ":