Երբևէ պատահել է, որ բթացած մատիտը վերցնեք, որ ծայրը մի փոքր սրեք, ու կոտրվի?
Պատահում է չէ?
Վերցնում ես մատիտը, մտցնում սրիչի մեջ, կես պտույտ էլ չես հասցնում անել, ու այն կոտրվում է: Երբեմն անգամ ոչ թե ծայրից, այլ փայտն էլ հետը: Ինչու?
Որովհետև պահը որսալ է պետք:
Մարդիկ էլ են մատիտի նման. մի վայրկյան ուշացրիր, կոտրվեց:
Իսկ ինչ է լինում կոտրված մատիտը? Պտտում ես, պտտում, պտտում ու էլի սկսում է գրաֆիտով ծայրն երևալ: Ու էլի պիտանի է: Կամ ուրախանում ես, կամ կարծում, որ այդպես էլ պիտի լիներ: Բայց չէ որ կան մատիտներ, ու թույլ տվեք` նշեմ, բավական որակյալ մատիտներ, որոնք չգիտես ինչու կոտրվում են ու այդպես էլ շարունակում չսրվել..անընդհատ կոտրվելով, մատիտը դրսից նույն փայտն է, իսկ գրաֆիտը ճաքել է ու կոտրվել, էլ չես կարող կյանքի կոչել, պիտի նորը գտնես: Իսկ միգուցե դա քո սիրելիի նվիրած մատիտն էր: Միգուցե դա այն մատիտն էր, որը քեզ մայրդ էր նվիրել, միգուցե ընկերուհիդ, միգուցե հարևանի երեխան, միգուցե անտունը, միգուցե գտել էիր պատահաբար, միգուցե...Միգուցե այդ մատիտն ուղղակի քոնն էր...Միգուցե...
Իսկ մարդիկս նման ենք մատիտների:
Պատահում է չէ?
Վերցնում ես մատիտը, մտցնում սրիչի մեջ, կես պտույտ էլ չես հասցնում անել, ու այն կոտրվում է: Երբեմն անգամ ոչ թե ծայրից, այլ փայտն էլ հետը: Ինչու?
Որովհետև պահը որսալ է պետք:
Մարդիկ էլ են մատիտի նման. մի վայրկյան ուշացրիր, կոտրվեց:
Իսկ ինչ է լինում կոտրված մատիտը? Պտտում ես, պտտում, պտտում ու էլի սկսում է գրաֆիտով ծայրն երևալ: Ու էլի պիտանի է: Կամ ուրախանում ես, կամ կարծում, որ այդպես էլ պիտի լիներ: Բայց չէ որ կան մատիտներ, ու թույլ տվեք` նշեմ, բավական որակյալ մատիտներ, որոնք չգիտես ինչու կոտրվում են ու այդպես էլ շարունակում չսրվել..անընդհատ կոտրվելով, մատիտը դրսից նույն փայտն է, իսկ գրաֆիտը ճաքել է ու կոտրվել, էլ չես կարող կյանքի կոչել, պիտի նորը գտնես: Իսկ միգուցե դա քո սիրելիի նվիրած մատիտն էր: Միգուցե դա այն մատիտն էր, որը քեզ մայրդ էր նվիրել, միգուցե ընկերուհիդ, միգուցե հարևանի երեխան, միգուցե անտունը, միգուցե գտել էիր պատահաբար, միգուցե...Միգուցե այդ մատիտն ուղղակի քոնն էր...Միգուցե...
 |
| Սա էլ իմ մտորումների աղբյուրը...այրել խարույկի վրա '-) |
Комментариев нет:
Отправить комментарий